15 najważniejszych spraw dotyczących wychowania
1. Kształtowanie u dziecka poczucia własnej wartości
Co zrobić, aby je wzmacniać?
- Unikać umniejszających stwierdzeń i słów, które poniżają dziecko np. zachowujesz się głupio, jak mały dzidziuś
- Stosować ostrożność i uważność w doborze słów
- Przekazywać, że wszyscy czasem popełniają błędy i nie zmienia to miłości do niego, nawet gdy prezentuje nieodpowiednie zachowanie
2. Zauważanie odpowiednich zachowań
3. Ustalanie granic i konsekwencja
- Stosowanie reguł ma na celu pomoc dzieciom w wyborze dobrych zachowań i naukę samokontroli
- Ważne jest zatem ustalenie jasnych zasad w domu oraz wytłumaczenie konsekwencji ich nieprzestrzegania
- System np. dwa ostrzeżenia -> konsekwencja
- Istotne jest, aby rodzice zawsze tak samo reagowali na określone zachowania
- Gdy rodzice są konsekwentni dzieci wiedzą czego mogą się spodziewać co daje im poczucie bezpieczeństwa
- Granice są ważne, kształtują odpowiedzialność u dzieci, pomagają zrozumieć oczekiwania rodziców
oraz kształtują samokontrolę
Jak określać dziecku granice?
Stawianie granic, a poczucie bezpieczeństwa
Syndrom krążenia po orbicie dziecka
Rozwiązanie – przełącznik motywacji
4. Poświęcanie czasu
5. Bycie dobrym przykładem
6. Myślenie o długotrwałych skutkach
7. Rozmowy
8. Elastyczność
- Bezwarunkowa miłość
- Wychowanie i uczenie dzieci to odpowiedzialność rodziców.
- Od sposobu wychowania zależy jak dziecko będzie reagować na uwagi i pouczenia.
- Kiedy chcemy coś powiedzieć dziecku unikajmy obwiniania i krytyki np. mówienia, że jest złe ponieważ reaguje ono na to, jak na poniżenie, a to obniża jego samoocenę. Starajcie się nim opiekować
- Ważne jest, aby miało ono przekonanie, że jest kochane w każdym przypadku nawet jeśli zachowało się nie w taki sposób jak oczekiwali rodzice .
10. Odróżnianie czynu od człowieka
Kiedy dziecko mówi: „Mamo, wcale się ze mną nie bawisz” (nawet jeżeli przed chwilą
mama się z nim bawiła), to stara się jedynie wyrazić swoje uczucia.
Najlepiej w takich przypadkach zaakceptować uczucia dziecka i powiedzieć: „Tak,
rzeczywiście wydaje się, że już dawno czegoś razem nie robiliśmy”.
Rodzicom zdarza się zakładać tzw. Negatywne okulary.
Jest to nieświadome filtrowanie własnych spostrzeżeń na temat dziecka w taki sposób, by potwierdzić własną, negatywną opinię na jego temat.
Okulary rodzica filtrują zachowania dziecka.
Rodzic nieświadomie
Wzmocnienie przekonania wyłapuje cechy i rodzica. zachowania dziecka potwierdzające jego
11. Okazywanie przewagi we właściwy sposób
qDzieci czują, że coś znaczą, gdy są proszone o radę, mają prawo do wyboru, mogą pomagać rodzicom w codziennych pracach np. przygotować jedzenie czy pójść na zakupy.
qCzęsto wyręczamy dzieci nawet w najprostszych pracach, ponieważ możemy je wykonać łatwiej i szybciej, jednak wtedy dzieci mogą czuć się nieważne.
qJeżeli rodzice nie będą tego robić, dziecko znajdzie nieodpowiednie sposoby, aby okazać swoją siłę.
12. Zauważcie swoich osobistych potrzeb i przyznawanie się do wad
13. Stosowanie naturalnych i logicznych konsekwencji
Według niektórych badań, rodzice codziennie wydają dzieciom ok. 2000 poleceń. Nic dziwnego, że one nie słyszą. Zamiast domagać się, aby dzieci wypełniały polecenia, można zapytać siebie „Co mogę zrobić?”.
Jeżeli pozwalamy dzieciom przyjąć
Jeżeli ciągle trzeba przypominać na siebie skutki ich działań, to dziecku, żeby pilnowało swoich stwarzamy im możliwość uczenia zabawek, to należy pokazać mu się na podstawie naturalnych jakie są konsekwencje – nie będzie konsekwencji własnego miało się czym bawić. zachowania.
Czyny przemawiają głośniej niż słowa.
Nie należy stosować naturalnych konsekwencji, jeżeli mogą one
stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa dziecka!
14. Nie wdawanie się w konflikty
- Najlepszą reakcją w sytuacji gdy dziecko testuje cierpliwość rodzica lub rozmawiając z nim jest niegrzeczne jest wyjście z pokoju albo powiedzenie dziecku, że mama będzie w sąsiednim pokoju, jeżeli ono będzie chciało porozmawiać o tym, co się stało.
- Jeżeli dziecko mocno się gniewa, kiedy czegoś nie dostało albo kiedy mu coś nie wychodzi, opiekun powinien okazać zrozumienie, co się dzieje, ale nie ustępować.
- Jeżeli syn albo córka tupie nogami i płacze w sklepie dlatego, że nie może dostać nowej zabawki, to można powiedzieć: „Rozumiem, że jest Ci przykro, kiedy nie otrzymujesz tego, co chcesz, ale dzisiaj tej rzeczy nie kupimy, natomiast będziemy mogli pobawić się w domu razem jakąś inną zabawką”. Nie opuszczajcie dziecka, jeżeli jest zagniewane lub czuje się zawiedzione.
Klapsy wywołują strach, a strach ogłupia. Oczywiście, klapsy powstrzymują dzieci przed robieniem czegoś, czego nie wolno im robić, ale nie skłaniają ich do właściwych zachowań. Uderzone dziecko poddaje się, a przynajmniej przestaje zachowywać się
„niegrzecznie” w danej chwili, lecz nie uczy się, jak powinno się postępować. Doświadcza tego, że silniejsi osiągają swoje cele siłą.
Co więcej, czuje się upokorzone, ma zranioną godność. Te uczucia tkwią w nim jeszcze długo po tym, jak policzek przestaje piec,
znikają czerwone ślady po uderzeniu, ustaje ból pośladków. Dziecko bite doznaje krzywdy od najbliższych, na których polega najbardziej na świecie. Uważa więc, że jest złe i bezwartościowe.